ΠΩΣ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ

Χωρίς ψήφους ακόμα
Υποβλήθηκε από aiakos στις Σάβ, 28/02/2015 - 17:59. - 0 Σχόλια

Στην σκληρή πραγματικότητα του σήμερα οι άνθρωποι αισθάνονται ανασφαλείς. Οι οι νέοι ανησυχούν αν θα μπορέσουν να βρουν μια αξιοπρεπή εργασία ώστε να μπορέσουν να αποπληρώσουν τα συσσωρευμένα χρέη τους, ενώ οι γηραιότεροι ανησυχούν για το αν θα έχουν σύνταξη, πρόσβαση σε αξιοπρεπή νοσοκομειακή περίθαλψη και εάν τα παιδιά τους θα μπορέσουν να αποκατασταθούν στον τόπο τους ή θα πρέπει να μεταναστέψουν.

Πρόσφατη ευρωπαϊκή έρευνα έδειξε ότι στην Ευρώπη το 14% των θέσεων εργασίας είναι καλοπληρωμένες, το 37% είναι καλοζυγισμένες και καλές, το 29% είναι μέτριες ενώ το 20% είναι κάτω του μετρίου με αποτέλεσμα σχεδόν το 50% των εργαζομένων να έχει καλή δουλειά.

Παρά την εξαετή παγκόσμια οικονομική κρίση παρατηρούμε πολύ υψηλά εισοδήματα και πλούτος. Αθροιστικά το εθνικό εισόδημα είναι υψηλότερο από αυτό που είχαμε πριν ένα αιώνα. Όμως, η προηγούμενη γενιά εργαζομένων οι συντάξεις ήταν περισσότερο εξασφαλισμένες, η εξεύρεση κατοικίας ήταν ευκολότερη και η δημόσια υγεία δεν αποτελούσε πρόβλημα.

Όλη αυτή η ανησυχία πηγάζει από την παγκοσμιοποίηση και η τεχνολογία. Αυτοί οι δυο παράγοντες έχουν οδηγήσει τις εργασίες χαμηλών προσόντων αλλά και μεσαίων εισοδημάτων στο εξωτερικό, έχουν δημιουργήσει έντονο ανταγωνισμό αλλαγές στις τοπικές κοινωνίες και ανασφάλεια. Ευθύνονται για την μεγάλη συγκέντρωση δύναμης στις μεγάλες εταιρείες και στην υπονόμευση της κρατικής εξουσίας και της οργανωμένης εργασίας, Επιπλέον έχουν αλλάξει και την φύση της πολιτικής.

Οι επιπτώσεις της  παγκοσμιοποίησης και της  τεχνολογίας στις οικονομίες την τελευταία τριακονταετία ήταν η πτώση των εισοδημάτων των εργαζομένων και των αυτοαπασχολούμενων και η μετατόπιση του πλούτου στους πλούσιους και τις μεγάλες επιχειρήσεις. Σε αρκετές χώρες όπως για παράδειγμα στην Ιρλανδία, τα εισοδήματα για μια εικοσαετία έφτασαν το επίπεδο των πλούσιων Ευρωπαϊκών χωρών  αλλά χάρη στην ύφεση έπεσαν δραστικά.

Επιπλέον, μειώθηκε η διαπραγματευτική δύναμη των εργαζομένων λόγο μεταφοράς δραστηριοτήτων των επιχειρήσεων σε άλλες χώρες, την μετατόπιση της παραγωγής από την βιομηχανία στην παροχή υπηρεσιών και από τις βιομηχανίες σε μικρές αυτόνομες μονάδες και σε αυτοαπασχολούμενους. Έχει αλλάξει ο τρόπος διακυβέρνησης των μεγάλων εταιρειών καθώς και ο προσανατολισμός τους Ο τρόπος οικονομικής λειτουργίας των επιχειρήσεων έχει μεταφερθεί από την πραγματική οικονομία στην χρηματοδότηση με αποτέλεσμα τα επενδυτικά κεφάλαια να ελέγχουν την πραγματική οικονομία.

Η παγκοσμιοποίηση έχει κάνει δυσδιάκριτο το ιδιοκτησιακό καθεστώς των επιχειρήσεων καθώς δεν είναι ευδιάκριτο ποιοι είναι οι ιδιοκτήτες και ποιοι ελέγχουν τις επιχειρήσεις. Έχει συμβάλει στην ιδιωτικοποίηση δημόσιων επιχειρήσεων οι οποίες όλο και περισσότερο βρίσκονται στα χέρια μη ανταγωνιζομένων ολιγοπωλίων. Έχει διευκολύνει την φοροδιαφυγή και την φοροαποφυγή σε πρωτοφανή επίπεδα από τους πλούσιους και τις μεγάλες εταιρείες.

Η αλλαγή στις εργασιακές σχέσεις έχει δημιουργήσει ανασφάλεια σε όλο το φάσμα των εργαζομένων. Όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι καλούνται να δουλέψουν με μπλοκάκι λόγω του έντονου ανταγωνισμού. Οι δουλειές είναι καλοπληρωμένες και πολλοί ελεύθεροι επαγγελματίες υποχρεώνονται να εργάζονται ατέλειωτες ώρες, και να είναι πάντα έτοιμοι να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους όταν και όποτε χτυπήσει το τηλέφωνο.

Η παγκοσμιοποίηση είναι δύσκολο να εξημερωθεί. Έχει όμως και τα θετικά της. Φτηνά εμπορεύματα, το κόστος ένδυσης έχει μειωθεί δραστικά και ένα σωρό ποιοτικά εμπορεύματα και υπηρεσίες προσφέρονται σε πολύ καλές τιμές.

Το ξένο επενδυτικό κεφάλαιο έχει σημειώσει μεγάλη αύξηση και έχει συμβάλει στην ανόρθωση πολλών ευρωπαϊκών οικονομιών και στην  προσφορά πολλών υψηλών υπηρεσιών ιδιωτικών και δημόσιων.

Κατά συνέπεια δεν θέλουμε να σταματήσουμε την παγκοσμιοποίηση. Θέλουμε όμως να την ελέγξουμε και να την κάνουμε να δουλεύει προς όφελος των πολιτών υποχρεώνοντας τις μεγάλες εταιρείες να πληρώνουν τους αναλογούντες φόρους και να περιορίσουμε την δύναμη των επενδυτικών κεφαλαίων.

Ο έλεγχος της τεχνολογίας είναι δύσκολη υπόθεση κυρίως γιατί βρίσκεται στα χέρια των μεγάλων επιχειρήσεων. Όλο και περισσότερο ιδιωτικές επιχειρήσεις ελέγχουν τον ιδιωτικό βίο των πολιτών. Για την πραγματοποίηση συναλλαγών με επιχειρήσεις οι πολίτες αναγκάζονται να υποβάλουν προσωπικά τους στοιχεία όπως φωτογραφίες φωτοαντίγραφα ταυτοτήτων και φορολογικών δηλώσεων ενώ οι γίγαντες του ιντερνέτ (google,apple, facebook, amazon) διαθέτουν πολύ σημαντικές πληροφορίες για όλες τις εκφάνσεις της ζωής των πολιτών τις οποίες χρησιμοποιούν για την προώθηση των συμφερόντων τους.

Πολλές πολυεθνικές επιχειρήσεις μπορεί να αποτελέσουν  πηγές καινοτομίας, παραγωγής πλούτου και θέσεων εργασίας. Χρειαζόμαστε κυβερνήσεις που θα τις δαμάσουν, να τις φορολογήσουν και να χρησιμοποιήσουν τους φόρους να πληρώσουν για την υγεία, τις συντάξεις και την δημιουργία θέσεων εργασίας στους πολίτες.

Στην  Ιρλανδία η κυβέρνηση επέλεξε την σκληρή αντιπαράθεση με τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Σε αυτές τις περιπτώσεις εμπλοκής σε δικαστική αντιπαράθεση για διεκδίκηση φόρων οι πολίτες χάνουν και οι επιχειρήσεις κερδίζουν.

Είναι προφανές ότι οι κυβερνήσεις είναι αδύναμες σε ένα παγκοσμιοποιημένο κόσμο. Σε συνεργασία όμως μπορούν να έχουν αποτελέσματα στην διαχείριση του εμπορίου, στην σταθεροποίηση του ευρώ και σε συνεργασία μέσω του OECD και G20 θα μπορούσαν να φορολογήσουν τα τρισεκατομμύρια που βρίσκονται κρυμμένα σε λογαριασμούς offshore.

Αυτές οι ενέργειες φορολόγησης των πολυεθνικών επιχειρήσεων δεν μπορούν να γίνουν με πολιτικές λαϊκισμού οι οποίες μόνο στείρα αντιπαράθεση αντίδρασης χωρίς λύσεις. Χρειάζεται ανάλυση του προβλήματος και των κακώς κείμενων πριν μπορέσει να βρεθεί λύση.

Για την αποκατάσταση της ανισοροπίας δυνάμεως μεταξύ κρατών και κυβερνλήσεων, απαιτούνται κυβερνήσεις που αναγνωρίζουν το πρόβλημα και επιλέγουν την αποκατάσταση της ισορροπίας προς όφελος των πολιτών τους επιλέγοντας την εποικοδομητική διαπραγμάτευση από την εμπλοκή σε δικαστικές διαμάχες φοροεπιβολής με αμφίβολα αποτελέσματα.

 

Γιώργος Θεοδωράκης

Πηγή

Paul Sweeney. How Globalization and technology drive Insecurity   Irish Times 2015