ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΥΠΟΘΑΛΑΣΣΙΟΥ ΑΓΩΓΟΥ ΑΙΓΙΝΑΣ

ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΥΠΟΘΑΛΑΣΣΙΟΥ ΑΓΩΓΟΥ

Η σύγκριση αφορά υποθαλάσσιο αγωγό που θα συνδέει  την Πέρανη με το λιμάνι του Λεοντίου μήκους 13,962 μ. υλικού κατασκευής  HDPE  διαστάσεων 630mm . Τα ποσά είναι σε Ευρώ.

Τα τελευταία 25 χρόνια το θέμα της κατασκευής υποθαλάσσιου αγωγού που θα συνδέει τα νησιά του Αργοσαρωνικού (Αίγινα Αγκίστρι) με το δίκτυο της ΕΥΔΑΠ βρίσκεται συνεχώς στο προσκήνιο.

Αποτέλεσμα όλης αυτής της συζήτησης είναι κάθε υποψήφιος δήμαρχος της τελευταίας εικοσαετίας να υπόσχεται ότι «θα φέρει το νερό μέσω του υποθαλάσσιου αγωγού».

Φυσικά το νερό δεν έχει έρθει ακόμα και ο υποθαλάσσιος παραμένει όνειρο θερινής νυκτός.

Ερευνώντας το θέμα αποφάσισα να κάνω μια σύγκριση των μελετών με τις οποίες ασχολήθηκαν οι τρεις τελευταίες δημοτικές αρχές.  Υπήρξε μια πρώτη μελέτη η οποία εκπονήθηκε προ εικοσιπενταετίας η οποία ανέβαζε το κόστος σε 54.000.000 ευρώ η οποία όμως αφορούσε ένα κατά πολύ μεγαλύτερο έργο με χερσαία έργα στην Αττική και με δίκτυο που περιελάμβανε το Αγκίστρι με δυνατότητα επέκτασης  και σε άλλα νησιά την οποία δεν περιέλαβα στην σύγκριση.

Οι τρείς μελέτες υπό εξέταση αφορούν το ίδιο έργο με την έννοια ότι ξεκινούν και καταλήγουν στα ίδια σημεία , ο αγωγός έχει το ίδιο μήκος και τις ίδιες τεχνικές προδιαγραφές.

Η πρώτη μελέτη του 2005 αφορά την κατασκευή του έργου μέσω ΣΔΙΤ (σύμπραξης ιδιωτών και δημόσιου) όπου το έργο θα εκμεταλλευόταν ο ανάδοχος για  25 χρόνια  και ο οποίος θα αναλάμβανε και την μελέτη κατασκευή. Η νομαρχία Πειραιά είχε δώσει ένα αρχικό ποσό ύψους 2.000.000 ευρώ για την κατασκευή  του έργου.  Όσον αφορά τα τεχνικά χαρακτηριστικά του έργου, ο υποθαλάσσιος ήταν διπλός  με κόστος 20.017,823 ευρώ ενώ τα υπόλοιπα 4.545.000 ευρώ θα κατασκευαζόντουσαν τα χερσαία έργα απαραίτητα για την σωστή διανομή του νερού στο δίκτυο του νησιού. Με συνολικό κόστος 24.562.823 ευρώ η μελέτη ήταν πλήρης .

Η δεύτερη μελέτη του 2009 εκπονήθηκε από την επόμενη δημοτική αρχή Π Κουκούλη ο οποίος απέρριψε την μέθοδο κατασκευής μέσω ΣΔΙΤ.

Προχώρησε στην κατάτμηση του έρχου σε «υποθαλάσσιο αγωγό» και «χερσαία έργα» με το αιτιολογικό ότι τα χερσαία έπρεπε να γίνουν πρώτα. Με κόστος 13.385.589 ευρώ το έργο παρουσιαζόταν φτηνό και εφικτό. Τεχνικά υστερούσε διότι προέβλεπε μονό αγωγό οπότε ουσιαστικά δεν ήταν καθόλου φτηνότερο ιδιαίτερα όταν το κόστος των χερσαίων έργων ήταν 6.500.000 ευρώ  που ανέβαζε το τελικό κόστος σε 19.885.589 ευρώ.  Για να τονίσει ότι η συγκεκριμένη μελέτη πλεονεκτεί έναντι της προηγούμενης, ο τέως δήμαρχος σύγκρινε το κόστος των 13 εκατομμυρίων με τα 54 εκατομμύρια της αρχικής αγνοώντας την μελέτη του ΣΔΙΤ ως μη υπάρχουσα.

Η τρίτη μελέτη της επόμενης δημοτικής αρχής Σακιώτη του 2012 στηρίχτηκε στην αμέσως προηγούμενη αλλά με σχεδόν διπλάσιο κόστος. Ο νέος δήμαρχος θέλησε ο υποθαλάσσιος αγωγός να είναι προστατευμένος με αποτέλεσμα την μεγάλη αύξηση του κόστους σε 25.095.400 ευρώ πλέον του κόστους των χερσαίων έργων.

Το έργο σήμερα

Το έργο του υποθαλάσσιου δεν εντάχτηκε στο ΕΣΠΑ λόγω σοβαρών ελλείψεων στο φάκελο υποβολής παρά τα όσα μας διαβεβαίωναν οι εκάστοτε δημοτικές αρχές.

Τα χερσαία έργα εντάχτηκαν στο ΕΣΠΑ και η κατασκευή ξεκίνησε αλλά σταμάτησαν λόγω σοβαρών ελλείψεων στην μελέτη και λόγω μη επάρκειας πόρων.

Αποτέλεσμα

Συνεχίζουμε να προμηθευόμαστε νερό μέσω υδροφόρων πλοίων προς 4,500.000 ευρώ ετησίως από τους ίδιους υδρομεταφορείς.

Η απώλεια του δικτύου παραμένει πάνω από 40% και ο δήμος Αίγινας στηρίζεται στην γενναίες κρατικές επιχορήγησης για να καλύψει το έλλειμμα.

Έως πότε, και πως γίνεται ένα έργο 2,5 ετών από την έναρξη της μελέτης έως την δημοπράτηση, να μην έχει ξεκινήσει ακόμα 25 χρόνια μετά.

Σε κάθε περίπτωση, κάποιοι ωφελούνται από αυτή την καθυστέρηση και σίγουρα δεν είναι οι κάτοικοι της Αίγινας οι οποίοι αναγκάζονται να αγοράζουν εμφιαλωμένο γιατί το νερό της βρύσης, παρά το μεγάλο κόστος των 6.500.000 ευρώ ετησίως, δεν είναι πόσιμο.

Σίγουρα δεν κερδίζει ο δήμος καθώς το συνολικό του χρέος σήμερα ξεπέρνα τα 12,500.000 ευρώ και προέρχεται από το συσσωρευμένο έλλειμμα από την ύδρευση την τελευταία δωδεκαετία.

Οι μόνοι κερδισμένοι είναι οι υδρομεταφορείς και οι έμποροι εμφιαλωμένου

Γιώργος Θεοδωράκης.