ΥΦΕΣΗ ΤΣΙΠΡΑ

Η είσοδος της Ελλάδος στην ευρωπαϊκή ένωση προκάλεσε πρωτοφανή ενθουσιασμό. Η Ευρώπη υποδέχθηκε το λίκνο του πολιτισμού της και η Ελλάδα εξασφάλιζε τα σύνορά της την δημοκρατική της προοπτική και ευρωπαϊκά κεφάλαια για να φτιάξη τις υποδομές της ώστε  να γίνει ισότιμο και ισάξιο μέλος της Ευρωπαϊκής οικογένειας. Με ανάλογο ενθουσιασμό μπήκαμε στην ευρωζώνη και εξασφαλίσαμε σκληρό νόμισμα και φτηνό χρήμα .

Το λάθος ήταν ότι αντί να φτιάξουμε υποδομές , η πολιτική τάξη της χώρας χρησιμοποίησε  τα κεφάλαια της Ευρώπης για να στήσει τον πελατειακό μηχανισμό που θα της εξασφάλιζε την παραμονή της στην εξουσία.

Οι κυβερνήσεις «του πολυτεχνείου» αντί να φτιάξουν κράτος επιδόθηκαν σε αυτό που ήξεραν καλύτερα, στην εφαρμογή του σοσιαλισμού με τα λεφτά των άλλων. Το μοναδικό προσόν για να μετάσχει κανείς στο διαρκές φαγοπότι ήταν η προϋπηρεσία στην αφισοκόλληση, και η σιωπηρή αποδοχή των πάντων.

Το «μαζί τα φάγαμε, γιατί  σας διορίσαμε» του Πάγκαλου ουσιαστικά σήμαινε «σας φιμώσαμε για να μπορούμε να μοιραζόμαστε τα λάφυρα καλύτερα».

Τα αίτια της σημερινής παρακμής  είναι βαθιά. Ένα καλό σημείο εκκίνησης είναι το τέλος του ΒΠΠ. Ο με ευθύνη της αριστεράς εμφύλιος πέραν της καταστροφής που προκάλεσε, συνέβαλε στην σημαντική καθυστέρηση ανασυγκρότησης της χώρας. Το ίδιο παιχνίδι συνέχισε η χούντα όπου με την αφορμή της αποτροπής να πέσει η χώρας  στον κομουνισμό, συνέβαλε αποφασιστικά στην αλλαγή «του αφηγήματος» που οδηγούσε την χώρα από την σύσταση του νεοελληνικού κράτους. Η αλλαγή του πολιτειακού σε συνδυασμό με το «πολυτεχνείο»  άλλαξαν το «αφήγημα» και τον προσανατολισμό της χώρας με σοβαρές απώλειες στην εθνική μας υπόσταση (Κύπρος).  Η χούντα με την επίπλαστη ευημερία που παρουσίασε η χώρα ουσιαστικά διέλυσε τον αγροτικό ιστό της χώρας  και συνέβαλε στη δημιουργία ενός στρεβλού μοντέλου οικονομικής ανάπτυξης.

Η μεταπολίτευση του Καραμανλή ήταν απλά το αναγκαίο μεταβατικό σκαλοπάτι  για την παράδοση της χώρας στον λαϊκισμό του Ανδρέα το έργο του οποίου απολαμβάνουμε σήμερα.

Το γιατί φτάσαμε εδώ δεν πρέπει να μας προβληματίζει καθόλου. Όπως επίσης δεν πρέπει να μας προβληματίζει ποιος είναι ο κάτοικος του Μαξίμου. Αυτό που πρέπει να μας απασχολεί είναι τι θα κάνουμε από εδώ και πέρα

Πρωτοφανής υπήρξε η  παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας από τους θεσμούς της ΕΕ την οποία  προκάλεσε  η ελληνική κρίση χρέους σε σημείο που να διερωτάται κανείς με ποια νομιμοποίηση και σε ποιο βαθμό μπορούν τα όργανα της ΕΕ να παρεμβαίνουν στα εσωτερικά ενός κράτους μέλους.

Πέρα από εξωγενείς τραπεζικούς παράγοντες, το δικό μας πρόβλημα «φάνηκε» όταν οι αγορές δεν μας έδιναν πλέον δανεικά και ουσιαστικά χρεοκοπήσαμε.  Η Ευρωπαϊκή επιτροπή και η ΕΚΤ από μόνες τους δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα με αποτέλεσμα να κληθεί το ΔΝΤ που είχε την τεχνογνωσία. Έτσι αποκτήσαμε την τρόικα

Και ενώ εμείς «θιχτήκαμε» από αυτή την εισβολή στα εσωτερικά μας, οι χώρες του τρίτου κόσμου εξαγριώθηκαν με το ΔΝΤ που είχε το θράσος να δώσει 5 φορές περισσότερα χρήματα από ότι σε αυτούς στην Ελλάδα του κλαμπ των πλουσίων της Ευρώπης των 27.Είναι επίσης αλήθεια ότι από την πλευρά τους οι χώρες τις ευρωζώνης (ακόμα και οι φτωχότερες από εμάς) υπήρξαν γενναιόδωρες και αλληλέγγυες στην Ελληνική κρίση χρέους. Την ίδια στιγμή τα «αφηγήματα» των κομμάτων εντός Ελλάδος δημιουργούσαν κλίμα που σκοπό είχε την απενοχοποίησή τους και όχι την θεραπεία του προβλήματος.

Η θεραπεία ήρθε πακέτο με την τρόικα. Και ενώ το φάρμακο ήταν σωστό, το μίγμα και η δοσολογία ήταν λάθος.

Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι με το ίδιο φάρμακο αναστηλώθηκε η Γερμανία πριν 15 χρόνια. Το ίδιο φάρμακο χρησιμοποίησε η Θάτσερ και σήμερα η Αγγλία είναι από τις ισχυρότερες οικονομίες του πλανήτη. Το ίδιο φάρμακο χρησιμοποίησαν οι σκανδιναβικές χώρες την δεκαετία του 1990. Με το ίσιο φάρμακο βγήκαν από την κρίση η Ισπανία και η Πορτογαλία το 2012-2013.

Σε όλους το φάρμακο έκανε καλό εκτός από εμάς Στην αποτυχία φταίει το γεγονός ότι αρχικά δόθηκε έμφαση σε βραχυπρόθεσμα μέτρα λιτότητας και όχι σε μεταρρυθμίσεις με στόχο την ανάπτυξη που ήταν ακριβώς αυτό που χρειάζεται η χώρα.  Ήταν λάθος η εφαρμογή αυστηρής λιτότητας σε μια από τις λιγότερο ελαστικές οικονομίες του ανεπτυγμένου κόσμου. Η εφαρμογή αυτής της πολιτικής είχε σαν αποτέλεσμα την μεγάλη πτώση στο ΑΕΠ.

Λάθη έγιναν και από το ΔΝΤ αλλά και από την Ελληνική κυβέρνηση η οποία βρήκε ως εύκολη λύση την αύξηση του ΦΠΑ από το να αντιμετωπίσει τις δομικές αγκυλώσεις της οικονομίας.

Τόσο η τρόικα όσο και η Ελληνική κυβέρνηση ξεκίνησαν με λάθος τρόπο με αποτέλεσμα τον εκτροχιασμό του προγράμματος. Παρόλα αυτά, η χώρα πήγε καλά και έδειξε μεγάλη προσαρμογή. Σύμφωνα με ξένους τραπεζικούς παρατηρητές, η Ελλάδα  εντός μνημονίου είχε την καλύτερη προσαρμογή σε σύγκριση με τις Ισπανία ,Πορτογαλία και Ιρλανδία. Ο πόνος που προκάλεσαν τα μέτρα απέδωσε. Τον Νοέμβριο του 2014 το ΑΕΠ σημείωσε άνοδο για τρία συνεχόμενα τρίμηνα με ετήσια αύξηση 2,5% μετά από την πτώση των 27%  της πενταετίας  2009-13. Το 2014 η απασχόληση αυξήθηκε κατά 1,6% ενώ η ανεργία των νέων έπεσε στο 50% από το 60% που είχε φτάσει. Σύμφωνα με τις προβλέψεις θα υπήρχε θετικό πρόσημο σε όλους τους δείχτες το 2015. Το πρωτόγεννες πλεόνασμα θα ήταν πάνω από 1% και οι εξαγωγές 7%.

Οι εκλογές , για τις οποίες ευθύνονται και οι λάθος χειρισμοί του Σαμαρά, ανέτρεψαν τα πάντα με  αποτέλεσμα την «ύφεση Τσίπρα». Η αγορά σταμάτησε, τα δημόσια έσοδα κατέρρευσαν, υπήρξε μαζική φυγή κεφαλαίων και οι τράπεζες επιβιώνουν χάρη στην «γραμμή ζωής» που τους παρέχει  με ρευστότητα η ΕΚΤ. Η χώρα βρίσκεται εκτός αγορών και στο έλεος των εταίρων μας της ΕΕ.

Η όλη εξέλιξη έδειξε πόση ζημιά μπορεί να προκαλέσει μέσα σε 10 εβδομάδες ο αριστερός λαϊκισμός

Αυτό που δεν μας είπαν τα κομματικά αφηγήματα ήταν ότι η Ευρώπη ήταν από την πρώτη στιγμή ξεκάθαρη στις προθέσεις της.

«Φτιάξτε την οικονομία σας και εμείς θα φροντίσουμε το χρέος μέσω χαμηλών επιτοκίων, μακράς περιόδου χάρητος  και μετατόπιση του χρόνου αποπληρωμής. Και αν χρειαστεί θα υπάρξουν και άλλες βοήθειες. Πρέπει ‘όμως να γίνουν μεταρρυθμίσεις και να μπει η οικονομία σε σταθερές βάσεις».

Εν ολίγοις μας έλεγαν να κάνουμε ότι έκαναν και αυτοί για να βγούνε από την κρίση με αντάλλαγμα όποια οικονομική βοήθεια ήταν απαραίτητη

Αυτοί μας  έλεγαν  για μεταρρυθμίσεις και εμείς μιλάγαμε για χρέος γιατί αυτό το αφήγημα βόλευε τα κόμματα. Οι μεταρρυθμίσεις θα είχαν επιπτώσεις πάνω στην εκλογική τους πελατεία και δεν τις έκαναν. Προτίμησαν να μεταβιβάσουν το πρόβλημα στο ιδιωτικό τομέα να εκτοξεύσουν την ανεργία στα ύψη και να βυθίσουν την χώρα σε πρωτοφανή ύφεση.

Δυστυχώς για όσους θιγούν , οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να γίνουν . Ο ΣΥΡΙΖΑ  ξεκίνησε με σκοπό να αλλάξει την Ευρώπη ξεκινώντας αλλά  από την Ελλάδα. Το ίδιο θέλει να κάνει και η Γερμανία βάζοντας την Ελλάδα στον σωστό δρόμο ώστε να ακολουθήσουν η Ιταλία και η Γαλλία . Μετά την Ελλάδα, τα μέτρα θα εφαρμοστούν στην Ιταλία και στην Γαλλία με σκοπό την ανασυγκρότηση τους.  Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι το διακύβευμα δεν είναι η Αθήνα αλλά η Ρώμη και το Παρίσι. Αυτό εξηγεί και την σκληρή στάση απέναντι μας. Αν οι Γερμανοί  υποχωρούσαν στην Ελλάδα θα έχαναν το παιχνίδι . Η Ευρώπη έχει ένα πρόγραμμα. Πρέπει να γίνει ανταγωνιστική απέναντι στις ΗΠΑ και την Κίνα. Καμία απόκλιση από το πρόγραμμα δεν είναι επιτρεπτή και καμία Ελληνική κυβέρνηση δεν πρόκειται να σταθεί εμπόδιο.

Με αυτά τα δεδομένα ο Τσίπρας έχει τις εξής επιλογές. Να ακολουθήσει το παράδειγμα του Λούλε που εκσυγχρόνισε την Βραζιλία ή να ακολουθήσει το παράδειγμα του Τσάβες ο λαϊκισμός του οποίου κατέστρεψε την Βενεζουέλα

Γιώργος Θεοδωράκης