aiakosrex

 

Λυπήσου το έθνος του οποίου οι άνθρωποι είναι πρόβατα,και των οποίων οι βοσκοί τους παραπλανούν.Λυπήσου το έθνος του οποίου οι ηγέτες είναι ψεύτες, του οποίου οι σοφοί φιμώνονται,και των οποίων οι μεγαλομανείς στοιχειώνουν τα ερτζιανά.Λυπήσου το έθνος που δεν υψώνει τη φωνή του,εκτός από το να επαινούν τους κατακτητές και να αναγνωρίζουν τον νταή ως ήρωακαι στοχεύει να κυβερνήσει τον κόσμο με βία και βασανιστήρια.Λυπήσου το έθνος που δεν ξέρει άλλη γλώσσα εκτός από τη δική τουκαι κανένας άλλος πολιτισμός εκτός από τον δικό του.Κρίμα το έθνος που η ανάσα του είναι το χρήμακαι κοιμάται τον ύπνο του πολύ καλοφαγωμένου.Λυπήσου το έθνος - ω, κρίμα τους ανθρώπους που αφήνουν τα δικαιώματά τους να διαβρωθούνκαι τις ελευθερίες τους να ξεπλυθούν.Χώρα μου, δάκρυα σου, γλυκιά γη της ελευθερίας. ~Λόρενς Φερλινγκέτι(Βιβλίο: Τα μεγαλύτερα ποιήματα του Ferlinghetti

 

Η βία είναι μια καθημερινότητα. Το θέμα είναι πως την αντιμετωπίζεις. Την καταγγέλλης με σκοπό να την περιορίσεις ή την στηρίζεις. Στην περίπτωση που την στηρίζεις το κάνεις από φόβο και δειλία ή επειδή εξυπηρετεί τα συμφερόντά σου και προφανώς οι δράστες λειτουργούν εξ ονόματός σου.Στην φωτογραφία βουλευτής χτύπησε άλλον βουλευτή και ο πρόεδρος την βουλής έσπευσε να στείλει τον δράστη στον εισαγγελέα καταδικάζοντας με αυτόν τρόπο άμεσα την βία.Στο νησί του εγκλήματος, τα φαινόμενα βίας κατά πολιτών ακόμα και εντός δημοτικού καταστήματος είναι καθημερινό φαινόμενο. Οι "μπράβοι" δρουν ανενόχλητοι απολαμβάνοντας απόλυτη ασυλία. Το παράδοξο είναι πως ακόμα και αυτοί που έχουν πέσει θύματα βίας αν και αιρετοί, σιωπούν. Γιατί άραγε:  

 Στην ακροαματική διαδικασία της 21 Νοεμβρίου 2022 (Δήμος και Λιμενικό Ταμείο κατηγορούντο για κοινόχρηστους χώρους) ακούσαμε τον δικηγόρο που εκπροσωπούσε το Λιμενικό Ταμείο να λέει ότι η δωδεκαετής μίσθωση του κυλικείου στον Ναυτικό Όμιλο Αίγινας (έναντι 100 ευρώ ετησίως) έληγε το 2022.

Με το υπ αριθμ 3191/ 23-11-2022 αίτημά μας ζητήσαμε από τον Πρόεδρο του Λιμενικού Ταμείου πότε και υπό ποιες προϋποθέσεις θα δημοπρατηθεί σε δημόσιο διαγωνισμό το κυλικείο του ΝΟΑ.Είμαστε στον Απρίλιο 2024 και το ερώτημά μας δεν απαντήθηκε αλλά η κατάσταση με τον ΝΟΑ παραμένει η ίδια.Από ανεπιβεβαίωτες δημοσιογραφικές πληροφορίες γνωρίζουμε ότι η περίπτωση του ΝΟΑ δεν είναι η μόνη. Τα δημοτικά κτήρια μισθώνονται με "κρυφές διαδικασίες" σε ημέτερους έναντι αστείου τιμήματος.Τίθενται εύλογα ερωτήματα.Ποιος ή μάλλον  ποιοι επιβλέπουν αυτές τις συμφωνίες και που καταλήγουν τα "κρυφά" ενοίκια. Εισπράττει ο Δήμος και το Λιμενικό Ταμείο (ανάλογα με την περίπτωση) όλο τι τίμημα ή το πλεονάζον που συμφωνήθηκε καταλήγει αλλού;

 Η αποκάλυψη των εργασιών στον ΝΟΑ προκάλεσε αντιδράσεις κυρίως από αυτούς  που θέλουν τους πολίτες, τυφλούς, κουφούς και μουγκούς, δηλαδή ηλίθιους.

Αν υπολογίσουμε ότι στο εικονιζόμενο έργο έπεσαν 20 κυβικά μπετόν προς 110 ευρώ που είναι η τρέχουσα τιμή πώλησης μπετόν στο νησί, τότε το κόστος ανέρχεται σε 2,200 ευρώ. 

Επειδή χρησιμοποιήθηκαν υπάλληλοι του δήμου και οχήματα του δήμου, θα μπορούσαμε να κάνουμε άλλους υπολογισμούς.  Κόστος υλικών (60% του κόστους έτοιμου μπετόν) = 1320 ευρώ.  

Απασχόληση 6 υπαλλήλων για δύο ημέρες + ασφαλιστικές εισφορές + κόστος χρήσης τριών φορτηγών, δύο φορτωτών και μπετονιέρας (καύσιμα και κόστος συντήρησης) , ανεβάζουν το τελικό κόστος περισσότερο από την αγορά έτοιμου μπετόν πιστοποιημένης ποιότητας.

Αν λάβουμε υπόψη ότι το ετήσιο ενοίκιο του ΝΟΑ στο Λιμενικό Ταμείο ανέρχεται σε 100 ευρώ , ρωτάμε:  Σε πόσα χρόνια θα γίνει απόσβεση του κόστους της εικονιζόμενης αυθαίρετης κατασκευής;

 Περιμένοντας από την αντιπολίτευση να θέσει τα εύλογα ερωτήματα.....

 

Έστρωσαν τον δρόμο για ότι ακολούθησε από το "Η Κύπρος κείται μακράν", την μετατροπή της χώρας σε σοβιετία με το σύνταγμα του 1975 που επέφερε το  αφανισμό της ελληνικής βιομηχανίας και βιοτεχνίας , την χρεωκοπία, τα μνημόνια, τις Πρέσπες τις υποκλίσεις σε μία ισλαμοδιοικούμενη Τουρκία (άγνωστο με πια εδαφική μορφή  θα επιβιώσει μετά το τέλος του πολέμου στο Ισραήλ)   την προσπάθεια μετατροπής της χώρας σε χώρο μεταναστών διοικούμενη από ανθρώπους woke  οι οποίοι ενδιαφέρονται μόνο για τα προσωπικά τους μικροσυμφέροντα και αυτά των ΛΟΑΤΚΙ +. Οι όποιοι αφελείς νοσταλγοί της χούντας ας αναλογιστούν την πραγματική ζημιά που έκανε στην χώρα.

 

Η πραγματική ζημιά γίνεται από εκείνα τα εκατομμύρια που θέλουν να «επιβιώσουν». Οι έντιμοι άντρες που θέλουν απλώς να μείνουν στην ησυχία τους. Αυτοί που δεν θέλουν τη μικρή τους ζωή να διαταραχθεί από οτιδήποτε μεγαλύτερο από τον εαυτό τους. Αυτοί που δεν έχουν πλευρές και αιτίες. Εκείνοι που δεν θα πάρουν μέτρο τη δική τους δύναμη, από φόβο μήπως ανταγωνιστούν τη δική τους αδυναμία. Αυτοί που δεν τους αρέσει να κάνουν κύματα - ή εχθρούς. Αυτοί για τους οποίους η ελευθερία, η τιμή, η αλήθεια και οι αρχές είναι μόνο λογοτεχνία. Όσοι ζουν μικροί, ζευγαρώνουν μικροί, πεθαίνουν μικροί. Είναι η αναγωγική προσέγγιση της ζωής: αν την κρατάς μικρή, θα την έχεις υπό έλεγχο. Αν δεν κάνεις θόρυβο, ο μπαμπούλας δεν θα σε βρει. Αλλά όλα αυτά είναι μια ψευδαίσθηση, γιατί πεθαίνουν κι αυτοί, εκείνοι οι άνθρωποι που μαζεύουν το πνεύμα τους σε μικροσκοπικές μικρές μπάλες για να είναι ασφαλείς. Ασφαλής?! Από τι? Η ζωή είναι πάντα στα όρια του θανάτου. Τα στενά δρομάκια οδηγούν στο ίδιο μέρος με τις φαρδιές λεωφόρους, και ένα μικρό κερί σβήνει ακριβώς όπως μια φλεγόμενη δάδα. Διαλέγω μόνος μου τον τρόπο να καώ. ~Sophie Scholl

(Source: Unclear/Consider one of Scholl's most books: At the Heart of the White Rose